Gündem - ehaberyazilimi.com.tr

24 Nisan 2025

Kayıt Ol

Güncel Haberler

İstanbul

KAPALI

11°

Adana

Adıyaman

Afyonkarahisar

Ağrı

Amasya

Ankara

Antalya

Artvin

Aydın

Balıkesir

Bilecik

Bingöl

Bitlis

Bolu

Burdur

Bursa

Çanakkale

Çankırı

Çorum

Denizli

Diyarbakır

Edirne

Elazığ

Erzincan

Erzurum

Eskişehir

Gaziantep

Giresun

Gümüşhane

Hakkari

Hatay

Isparta

Mersin

İstanbul

İzmir

Kars

Kastamonu

Kayseri

Kırklareli

Kırşehir

Kocaeli

Konya

Kütahya

Malatya

Manisa

Kahramanmaraş

Mardin

Muğla

Muş

Nevşehir

Niğde

Ordu

Rize

Sakarya

Samsun

Siirt

Sinop

Sivas

Tekirdağ

Tokat

Trabzon

Tunceli

Şanlıurfa

Uşak

Van

Yozgat

Zonguldak

Aksaray

Bayburt

Karaman

Kırıkkale

Batman

Şırnak

Bartın

Ardahan

Iğdır

Yalova

Karabük

Kilis

Osmaniye

Düzce

Namaz Vakitleri

Nöbetçi Eczaneler

Kayıt Ol

login_mail

E-posta Adresiniz

Şifreniz

GÜNLÜK GAZETELERİN 1. SAYFALARI

Tüm Ulusal Gazeteler

hurriyet

sabah

sozcu

cumhuriyet

turkiye-gazetesi

yeni-safak

karar

aksam

milliyet

yeni-akit

turkgun

posta

milli-gazete

aydinlik-gazetesi

yenibirlik

milat

takvim

fanatik

fotomac

evrensel

yeni-asya

birgun

dirilis-postasi

dunya

korkusuz

daily-sabah

hurriyet-daily-news

analiz

dogru-haber

nefes

Gazeteci

Bazen Her Şeyi Bitirmek İstersiniz

Değerli okurlar, bugün üzerinde durmak istediğim konu beni oldukça etkileyen, geleceğe dair bakışımı olumsuz yönde şekillendiren bir konu. Konuya kısaca bir örnekle gireyim; Önceki gün Gebze’de yürüdüğüm esnada bir annenin kendisinden bir şey isteyen çocuğuna vurduğuna, hakaretler ettiğine şahitlik ettim. Gördüğüm manzara o kadar içime dokundu ki herkesin ebeveyn olmaması gerektiğini benim için bir kez daha kanıtlanmıştı.Çocuklar bizim en masumlarımız, en kırılgan varlıklarımız. Bir çocuğun gözlerindeki umut ve hayata dair heyecan ne kadar değerlidir, değil mi? Peki ya o gözlerde korku görseydik? Yüreklerimiz sızlardı. Ne yazık ki, birçoğumuz farkında olmadan, bazen de çaresizce, o umut dolu bakışların yerini korku ve endişenin aldığını izliyoruz. Çocukları şiddete maruz bırakmak, sadece fiziksel değil, ruhsal bir yaradır ve bu yara, bir ömür boyu kapanmayabilir.Çocuklar şiddeti anlamaz; neden sevdiği birinin ona zarar verdiğini çözemez. Bir çocuğun kırılgan dünyasında şiddet, onun güven duyduğu her şeyi yıkar. Her şeyden önce, güven zedelenir. En güvenli limanı olması gereken ailesi tarafından incitilen bir çocuk, dünyaya nasıl güvenle bakabilir? Oysa çocuklar, sevgiyle büyümeli, onlara daima anlayış ve şefkatle yaklaşmalıyız. Her çocuk, şiddetten uzak, güven dolu bir dünyada büyümeyi hak eder.Bir çocuğun fiziksel ya da sözlü şiddete maruz kalması, sanıldığı gibi sadece o anı değil, tüm hayatını etkiler. Bu çocuklar ilerleyen yaşlarda kendilerine olan güvenlerini kaybederler, sosyal ilişkilerde zorluk çekerler ve iç dünyalarında hep bir eksiklik hissederler. Oysa şiddetin olmadığı bir ortamda yetişen çocuklar, hayatla barışık, özgüvenli ve mutlu bireyler olarak yetişirler. Şiddetle büyüyenler ise, kendi yaşamlarında da aynı döngüyü tekrar etme riskiyle karşı karşıyadırlar. Bu bir kısır döngüdür ve biz bu döngüyü ancak sevgiyle kırabiliriz.Sevgili okurlar, belki de şu soruyu sormak gerekir: Şiddet nedir? Sadece fiziksel mi? Hayır, kesinlikle değil. Çocuğa bağırmak, onu hor görmek, aşağılamak, küçük düşürmek de birer şiddet biçimidir. Kimi zaman bir tokatın, bir hakaretin bile bıraktığı izler daha derin olur. Yani şiddet sadece bedeni değil, ruhu da yaralar. Ve yaralanmış bir ruhu iyileştirmek, kırılmış bir kemiği iyileştirmekten çok daha zordur.Bir toplumun ilerlemesi, çocuklarına nasıl davrandığıyla doğru orantılıdır. Eğer çocuklarımızı sevgiyle, şefkatle büyütürsek, geleceğimizin teminatı olan bireyler sağlıklı, mutlu ve barışçıl olur. Ancak onları korkuyla, baskıyla büyütürsek, toplum olarak içimizde huzursuzluk ve çatışma tohumları ekmiş oluruz. O yüzden, çocuklarımıza daha iyi bir dünya bırakmak istiyorsak, öncelikle onlara sevgi dolu bir çocukluk vermeliyiz.Çocuklar, hata yapar, inatlaşır, bazen dinlemez. Bu, onların gelişimlerinin doğal bir parçasıdır. Bizim görevimiz, sabırla onlara doğruyu göstermek, empatiyle yaklaşmaktır. Şiddet hiçbir zaman çözüm olmaz, olamaz. Asıl olan sabır ve anlayıştır. Çünkü çocuklar bizden öğrenirler. Eğer biz öfkemizi kontrol edemiyorsak, onlardan nasıl sabırlı olmalarını bekleyebiliriz ki?Velhasıl kelam, şiddetsiz bir dünya hayal değil, bizim elimizde olan bir tercih. Her an, her davranışımızda şiddeti seçip seçmemek bizim elimizde. Çocuklarımızı, bu dünyanın en değerli hazinelerini, bu karanlık gölgeden uzak tutmak hepimizin sorumluluğudur. Unutmayalım, sevgi dolu bir çocukluk, mutlu bir geleceğin en büyük anahtarıdır. Çocuklarımıza sevgi verelim ki, dünya da onlara aynı sevgiyle karşılık versin. Sağlıcakla kalın.

01 Kasım 2024

Gazeteci

Bazen Her Şeyi Bitirmek İstersiniz

Değerli okurlar, bugün üzerinde durmak istediğim konu beni oldukça etkileyen, geleceğe dair bakışımı olumsuz yönde şekillendiren bir konu. Konuya kısaca bir örnekle gireyim; Önceki gün Gebze’de yürüdüğüm esnada bir annenin kendisinden bir şey isteyen çocuğuna vurduğuna, hakaretler ettiğine şahitlik ettim. Gördüğüm manzara o kadar içime dokundu ki herkesin ebeveyn olmaması gerektiğini benim için bir kez daha kanıtlanmıştı.Çocuklar bizim en masumlarımız, en kırılgan varlıklarımız. Bir çocuğun gözlerindeki umut ve hayata dair heyecan ne kadar değerlidir, değil mi? Peki ya o gözlerde korku görseydik? Yüreklerimiz sızlardı. Ne yazık ki, birçoğumuz farkında olmadan, bazen de çaresizce, o umut dolu bakışların yerini korku ve endişenin aldığını izliyoruz. Çocukları şiddete maruz bırakmak, sadece fiziksel değil, ruhsal bir yaradır ve bu yara, bir ömür boyu kapanmayabilir.Çocuklar şiddeti anlamaz; neden sevdiği birinin ona zarar verdiğini çözemez. Bir çocuğun kırılgan dünyasında şiddet, onun güven duyduğu her şeyi yıkar. Her şeyden önce, güven zedelenir. En güvenli limanı olması gereken ailesi tarafından incitilen bir çocuk, dünyaya nasıl güvenle bakabilir? Oysa çocuklar, sevgiyle büyümeli, onlara daima anlayış ve şefkatle yaklaşmalıyız. Her çocuk, şiddetten uzak, güven dolu bir dünyada büyümeyi hak eder.Bir çocuğun fiziksel ya da sözlü şiddete maruz kalması, sanıldığı gibi sadece o anı değil, tüm hayatını etkiler. Bu çocuklar ilerleyen yaşlarda kendilerine olan güvenlerini kaybederler, sosyal ilişkilerde zorluk çekerler ve iç dünyalarında hep bir eksiklik hissederler. Oysa şiddetin olmadığı bir ortamda yetişen çocuklar, hayatla barışık, özgüvenli ve mutlu bireyler olarak yetişirler. Şiddetle büyüyenler ise, kendi yaşamlarında da aynı döngüyü tekrar etme riskiyle karşı karşıyadırlar. Bu bir kısır döngüdür ve biz bu döngüyü ancak sevgiyle kırabiliriz.Sevgili okurlar, belki de şu soruyu sormak gerekir: Şiddet nedir? Sadece fiziksel mi? Hayır, kesinlikle değil. Çocuğa bağırmak, onu hor görmek, aşağılamak, küçük düşürmek de birer şiddet biçimidir. Kimi zaman bir tokatın, bir hakaretin bile bıraktığı izler daha derin olur. Yani şiddet sadece bedeni değil, ruhu da yaralar. Ve yaralanmış bir ruhu iyileştirmek, kırılmış bir kemiği iyileştirmekten çok daha zordur.Bir toplumun ilerlemesi, çocuklarına nasıl davrandığıyla doğru orantılıdır. Eğer çocuklarımızı sevgiyle, şefkatle büyütürsek, geleceğimizin teminatı olan bireyler sağlıklı, mutlu ve barışçıl olur. Ancak onları korkuyla, baskıyla büyütürsek, toplum olarak içimizde huzursuzluk ve çatışma tohumları ekmiş oluruz. O yüzden, çocuklarımıza daha iyi bir dünya bırakmak istiyorsak, öncelikle onlara sevgi dolu bir çocukluk vermeliyiz.Çocuklar, hata yapar, inatlaşır, bazen dinlemez. Bu, onların gelişimlerinin doğal bir parçasıdır. Bizim görevimiz, sabırla onlara doğruyu göstermek, empatiyle yaklaşmaktır. Şiddet hiçbir zaman çözüm olmaz, olamaz. Asıl olan sabır ve anlayıştır. Çünkü çocuklar bizden öğrenirler. Eğer biz öfkemizi kontrol edemiyorsak, onlardan nasıl sabırlı olmalarını bekleyebiliriz ki?Velhasıl kelam, şiddetsiz bir dünya hayal değil, bizim elimizde olan bir tercih. Her an, her davranışımızda şiddeti seçip seçmemek bizim elimizde. Çocuklarımızı, bu dünyanın en değerli hazinelerini, bu karanlık gölgeden uzak tutmak hepimizin sorumluluğudur. Unutmayalım, sevgi dolu bir çocukluk, mutlu bir geleceğin en büyük anahtarıdır. Çocuklarımıza sevgi verelim ki, dünya da onlara aynı sevgiyle karşılık versin. Sağlıcakla kalın.

01 Kasım 2024

Bazen her şeyi bitirmek istersiniz

Bazen her şeyi bitirmek istersiniz

Avustralya Doları

Danimarka Kronu

Bazen her şeyi bitirmek istersiniz

Bazen her şeyi bitirmek istersiniz

Bazen her şeyi bitirmek istersiniz

Burhan Yüksel - 01 Kasım 2024

1

Copyright © 2024. Her hakkı saklıdır.

Haber yazılımı.